Απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Όταν ήμουν μικρό νηπιάκι, έλεγα πως ήθελα να γίνω νηπιαγωγός. Μεγαλώνοντας δεν άλλαξε ποτέ η απάντηση στην ερώτηση «Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;». Έτσι λοιπόν, ακολούθησα πιστά το όνειρο αυτό και έδωσα πανελλήνιες με στόχο το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Τελειώνοντας τις σπουδές μου, θέλησα να συνδυάσω τις δυο μεγάλες μου αγάπες, που δεν είναι άλλες από τα παιδιά και τη μουσική. Τα δυο αυτά συνδυάστηκαν τέλεια, όταν ξεκίνησα να παρακολουθώ τα σεμινάρια μουσικοκινητικής αγωγής και θεατρικού παιχνιδιού με την αγαπημένη Καίτη Καραχάλιου. Μου αρέσει να εντάσσω συνέχεια τη μουσικοκινητική μέσα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Γιατί πρώτα, αρέσει στα παιδιά. Ύστερα επειδή το θεωρώ αποτελεσματικό μέσον για τη μάθηση. Έτσι πρέπει να είναι η εκπαίδευση, εμπνευσμένη πρώτα από τα παιδιά.
Έφτασα λοιπόν, στο σημείο που μπήκα στη δική μου τάξη με τα “δικά μου παιδάκια” και τώρα μπορώ να πω με σιγουριά πως είναι το καλύτερο επάγγελμα που θα μπορούσα να έχω διαλέξει. Μετά από μία μέρα με τα παιδιά, γυρνάς σπίτι γεμάτος, από αυτά που τα παιδιά είπαν, που δημιούργησαν ακόμα και από τον τρόπο που σε κοιτούσαν! Τα παιδιά σου μαθαίνουν πώς να είσαι ξανά παιδί, πώς να ταξιδεύεις σε κόσμους μαγικούς!
Πρωταρχικός μου στόχος, είναι να είμαι σωστό παράδειγμα για τους μαθητές μου. Η ικανότητα της αυτοκριτικής είναι εξαιρετικά σημαντική, ειδικά όταν έχεις τον ρόλο του δασκάλου. Εξάλλου, τα παιδιά μαθαίνουν με τη μίμηση, όχι με τα λόγια.